28 Φεβρουαρίου 2007

ΒΑΛΙΑ ΚΑΛΝΤΑ 28-30_7_2006

Στα πάτρια εδάφη λοιπόν...

Το πρόγραμμα έλεγε Βάλια Κάλντα.

Το ρόμπολο η οξυά και η λευκόδερμη πεύκη έχουν κάνει κατάληψη στην Βόρεια Πίνδο και το αποτέλεσμα είναι ανεπανάληπτο. Χαμένη λοιπόν στην αγκαλιά της φύσης, βρίσκαμε ενίοτε και δρόμο λιγότερο ανηφορικό μέχρι την διασταύρωση "Σαλατούρα του Παπαγιάννη» όπου άρχισε μια ψιλοκατηφοριά η οποία μας οδήγησε σε ενα πολύ μεγάλο λιβάδι με πόσιμο νερό και μερικούς σκηνίτες.
Αριστερά Μηλιά, δεξια Περιβόλι και Αρκουδόρεμα. Αποφασίσαμε λοιπόν να στρατοπεδεύσουμε στο αρκουδόρεμα.

Έχοντας συνεχώς το ρέμα παρέα φτάσαμε στο σημείο που θα στήναμε. Στο αρκουδόρεμα από το οποίο ξεκινάει ένα μονοπάτι για Βοβούσα και Λίμνες Φλέγγα.
Τακτοποιηθήκαμε, φάγαμε, χαλαρώσαμε και έχοντας περίσσεια όρεξη για κουβάλημα διοργανώσαμε downhill event στη διπλανή πλαγιά. Ετσι γιατι οταν κάθεσαι κουρασμένος δίπλα στη φωτια το βράδυ είναι καλύτερα.

Οι λίμνες Φλέγγα ήταν ο προορισμός της επόμενης μέρας. Μια πεζοπορία του 2ωρου στην οποία παραμονεύει ο κίνδυνος των κεραυνών αν ο καιρός είναι λίγο συννεφιασμένος.
Εμείς όμως σαν original bicyδες και hardcorαδες αποφασίσαμε να πάρουμε και τα bike μαζί μας.

Όλα στην αρχή καλά (σπρώξιμο σπρώξιμο και λίγο ακόμα σπρώξιμο, μαζί με το σπρώξιμο), αλλά μετά το μονοπάτι μετατράπηκε σε βραχώδες και δύσβατο κι ούτε εμείς καλά καλά δεν μπορούσαμε να το διαβούμε. Εστι, καμουφλάραμε τα bicy αρχίσαμε το απλό περπάτημα.
Ανεβαίνοντας υψομετρικά το ρόμπολο ήταν αυτό που σποραδικά εκανε την εμφανισή του αφού ο πληθυσμός εκει πάνω, εχει αποδεκατιστεί από την μανία των κεραυνών.

Από την κορυφή Φλέγγα (2159) δέσποζε κάπου εκεί μακριά η τεχνητή λίμνη Αωού και φυσικά οι λίμνες Φλέγγα με τα πανέμορφα δρακουλάκια τους. Τα δρακουλάκια τα οποία καθε άλλο παρά φιλόξενα ήταν, στην θέα της βρομερής πατούσας στο νερό της λίμνης εκαναν επίθεση, την ώρα που απολαμβάναμε το κλασικό σαντουιτσάκι (γαλοπούλα, τυρί, ντομάτα), και αναχαίτισαν το ύπουλο βρομογόνο όπλο.










Η επιστροφή ήταν όλα τα λεφτά. Όταν βρήκαμε κάπου εκεί
θαμμένα τα "εργαλεία" άρχισε το παιχνιδι αποφύγετε τα δένδρα, προσοχή στους βράχους, ουπς!!! εδώ γλιστράει και η αδρεναλίνη χτύπησε κόκκινα στο κατηφορικό μονοπάτι που πρόσφερε μεγάλη ταχύτητα.

Στο τέλος της κατηφοριάς και αφού ο ιδρώτας ετρεχε σαν ποτάμι τρέξαμε κι εμείς στο ποτάμι και βουτήξαμε σε κατι βάθρες (παγωμένο νεράκι, τσίτωσε δερματάκι).
Καθαροί και μυροδάτοι ετοιμάσαμε τα πραγματά μας και πήραμε το δρόμο της επιστοφής. Που όταν φεύγεις από ένα τέτοιο μέρος εύχεσαι να κρατήσει λίγο ακόμα (παρά τον ανήροφο).

Την Παρασκευή 28_7 φτάσαμε αργά το απόγευμα στην Μηλιά και κατασκηνώσαμε λίγο μέσα στο βουνό. Το επόμενο πρωί αφήσαμε το αμάξι στην Μηλιά και κινήσαμε προς το χωριό Καστανιά, από όπου 2,5χμ πριν το χωριό χωθήκαμε αριστερά στην χωμάτινη ανηφόρα, που σιγά σιγά μας οδηγούσε σε ένα από τα ομορφότερα δάση στον εθνικό δρυμό της Βάλια Κάλντα.

24 Φεβρουαρίου 2007

Καβάλα-Παλαιά Καβάλα-Παρανέστι 17-19_02_2007

165 km, 10 λίτρα νερό, 1.5 λίτρo τσίπουρο, 4 σακούλια ρύζια, δύο λουκανικάρες και κάμποσες τρομποπαπαριές χαρακτηρίζουν για ακόμα μία φορά τους δύο ένδοξους bicyclettάdes...
Για άλλο ένα Σαββατοκύριακο (τριημερο) απαρνηθήκαμε τα καφέ και τα ξενύχτια και βαρέσαμε πετάλι. Φορτώσαμε τις bicyclettes μας και απολαύσαμε για άλλη μια φορά το ευχάριστo συναίσθημα του τουριστο bicyclettarismatos.

'Ομορφη στιγμή για τους δύο ένδοξους(πάλι) bicyδες είναι η συνάντηση με ένα ζεύγος Γάλλων (Liza+Blaise) οι οποίοι κάνουν τον "γύρο της Ευρώπης σε κάποιους μήνες". Το meeting αυτό έλαβε χώρα στο Παρανέστι Δράμας δίπλα στον ποταμό Νέστο.

Η Ελληνική φιλοξενία στα φόρτε της. Αφου παίχτηκε το μαγείρεμα, το φάγωμα, το πιώμα(λιώμα) μόνο για μας οι Γάλλοι ούτε σταγόνα και όλη η κουβέντα έγινε και ο απαραίτητος ανεφοδιασμός. Οτι ήταν άχρηστο για την επόμενη μέρα μας, μεταβιβάστηκε στους Γάλλους RESPECT!!!
Στον καθαρά ποδηλατικό τομέα η εκκίνηση της διαδρομής δόθηκε αργά το απόγευμα του Σαββάτου (4:00μμ) από τα ανατολικά προάστια της Καβάλας, λόγο του καλοπροαίρετου χωσίματος για δουλειά του ενός ποδηλάτη . Έτσι με ολίγο ιδρώτα και αρκετό πετάλι, γύρο στα 20km, έγινε η πρώτη κατασκήνωση λίγο έξω από το ¨όμορφο¨ χωριό της παλαιάς Καβάλας. Το γεύμα πλούσιο με κάμποσο ρύζι, το τσάι ζεστό και η φωτιά ότι καλύτερο για να ζεσταθούνε τα δύο κουρασμένα κορμιά!!!

Σαν δεύτερη μέρα ποδηλασίας μπορούμε να ονομάσουμε την επόμενη μέρα, με λίγα λόγια την μέρα που ξημέρωσε το άλλο πρωί πίνοντας λίγο ακόμη ζεστό τσάι και το γλυκό καλημέρισμα της πανέμορφης σπαλομπριζόλας που έβοσκε έξω από το σκοινάκι.
Αφήνοντας πίσω μικρά χωριουδάκια όπως ο Πλαταμώνας και το Πολύνερο βρεθήκαμε στο ψηλότερο σημείο της διαδρομή (895 μέτρα) όπου από πίσω απλώνεται το οροπέδιο του χωριού Λεκάνη. Τα πράματα από δω και πέρα έγιναν πιο απλά αφού η διαδρομή πήρε μια γλυκιά κλίση προς τα κάτω(κατήφορος 20 km) μέχρι την όχθη του Νέστου! Side by Νέστος side arriveαστίκαμε στο Παρανέστι 4:30 μετά το μεσημεριανό.

Τα καλά σε όλη τη διανυκτέρευση ήταν η δυνατή φωτιά, το νοστιμότατο γουρούνι σε άντερο με ρύζι και το δυνατό εντόπιο τσίπουρο, τα οποία έκαναν την παρέα ευδιάθετη με όρεξη για συζήτηση για ανταλλαγή γνώσεων και απόψεων. Το τελευταίο καλό(βλέπε 1λίτρο τσιπουράκι εντόπιο) αποτελεί και τον λόγω για τον οποίο το ένδοξο σκοινάκι μας στο τέλος της βραδιάς έμοιαζε με την τουαλέτα του Berlin μετά από ένα ξέφρενο Σαββατόβραδο(βγάλε τα προφυλακτικά και τις serviettes).
Το άλλο πρωί έμοιαζε πολύ ξεκάθαρο, φυσικά λόγω της καθαράς Δευτέρας… Μετά από ένα ακόμη ζεστότατο τσάι και ένα απλό πρωινό, γίνανε οι απαραίτητοι αποχαιρετισμοί(ανταλλαγή mail με ένα κομμάτι φλούδας πορτοκαλιού) και έτσι λοιπόν οι δρόμοι χώρισαν: μείς για Καβάλα, αυτοί για μακριά με βασικό στόχο την Πόλη.
Χωρίς πολλά πολλά βαρέσαμε πετάλι κάνοντας 75km, αφήνοντας πίσω τα χωριά: Αδριανή με τους μεγάλους αμπελώνες, το Δοξάτο με την ένδοξη ιστορία και τα όμορφα σπίτια, τις Κρηνίδες με το μεγάλο πανηγύρι και τα ενδιαφέροντα αρχαία στους Φίλιππους και κανα 5-6 αδιάφορα χωριά, φτάσαμε στη δολοφονική ανηφόρα του Σταυρού λίγο πριν από την Καβάλα.
Με την βοήθεια της γάμπας και της κωλοφαρδίας η εκδρομή έφερε τέλος εκεί από όπου ξεκίνησε, στην αρχή δηλαδή! Πάμε για άλλα!!!